Chowacz galasówek w rzepaku (Ceutorhynchus pleurostigma)

Chowacz galasówek w rzepaku – opis szkodnika.

Dorosły osobnik to chrząszcz o długości 2,5 – 3,5 mm w kolorze ciemnobrunatnym, bez połysku. Ma on wyraźną bruzdę środkową na przedpleczu. Pokrywa go charakterystyczna łuska w kolorze szarym, omszonym. Głowa chowacza zakończona jest cienkim i długim „ryjkiem” który zagięty jest ku dołowi. Larwa ma długość około 5 mm. Charakterystyczna jest wyraźna głowa w kolorze brunatnym. Łukowato wygięte białe ciało nie posiada odnóży.  Chowacz galasówek w rzepaku jest owadem szkodliwym właśnie w fazie larwy. Larwa jest umiejscowiona w galasach. Szkodnik ten występuje popularnie w całym kraju.

Cykl rozwojowy – chowacz galasówek.

Owada tego możemy podzielić na dwie rasy. Pierwsza to wczesnowiosenna drugi natomiast to letnia. Chowacz galasówek w rzepaku ozimym atakuje rośliny na przełomie września i października. W fazie wschodów czyli w fazie BBCH 12-19 jest to okres pomiędzy drugim a dziewiątym liściem. Larwa, ze szczepu letniego, zimuje w roślinie, a następnie przepoczwarza się wiosną w glebie. Okres ten trwa około 6-8 tygodni. Z początkiem lata dorosłe chrząszcze zapadają w spoczynek, czyli diapauzę. Po przebudzeniu z końcem lata rozpoczynają naloty na nowe plantacje rzepaku ozimego. Samice chrząszcza składają jaja w wygryzionych otworach.

Wiosenny atak to okres w fazie BBCH 20-29 czyli w fazie rozwoju pędów bocznych. Jest to okres marca i kwietnia. Owad w tym okresie składa jaj na szyjkę korzeniową rzepaku ozimego. Po okresie około 9-11 tygodni rozwoju larwy dochodzi do przepoczwarzenia się owada również w glebie. Rasa wiosenna owada zimuje w stadium chrząszcza.

Zwalczanie szkodnika

Neurotoksyny z grupy pyretroidów są jednymi najskuteczniejszych i najpopularniejszych metod zwalczania chemicznego omawianego chowacza. Chowacze są grupą szkodników które cechuje bardzo dużo wrażliwość na substancje czynne pyretroidów. Zaprawianie nasion rzepaku to również skuteczna metoda ograniczająca ekspansywność owada. Duże znacznie będzie miało zwalczanie chwastów z rodzin krzyżowych.

Z metod agrotechnicznych ochronę przed chowaczem wspiera prawidłowy rozkład reszek pożniwnych, wczesny wysiew nasion.

Warto nadmienić iż stosowanie krzemu (Si) w uprawie rzepaku pozwala wzmocnić ściany komórkowe rośliny przez co utrudniony jest proces przegryzania się chrząszcza i składania jaj. Preparatem zawierającym krzem do upraw rzepaku ozimego jest między innymi AGRIKER Silicium.

Zabiegi zwalczania przeprowadza się po nalocie chrząszcza. Spóźniony zabieg mocno obniża skuteczność ochrony. Zabiegi te wykonywane są we wrześniu. Jednak przy obecnych zmiennych warunkach pogodowych warto obserwować własne plantacje.

Chowacz galasówek w rzepaku – szkodliwość.

Szkodliwą formą owada jest larwa. Roślina zaatakowana przez chowacza zdecydowanie słabiej się rozwija. Jest też bardziej podatna na choroby i co ważne na przemarznięcia. Progiem ekonomicznej szkodliwości są 2-3 chrząszcze w żółtym naczyniu w ciągu 2-3 dni. Osobniki dorosłe mimo nagryzania liści rzepaku nie powodują strat ekonomicznych w plantacji.