Fuzarioza kłosów

Fuzarioza kłosów znajduje się na liście chorób które uznawane są wysoce szkodliwe. Straty w plonach spowodowane infekcją mogą być bardzo wysokie i sięgać nawet 60%. Zainfekowane rośliny mogą być też pokryte mikotoksynami o wysokiej toksyczności. Mogą one mieć wpływ na zdrowie i życie zarówno zwierząt jak i człowieka. Fuzarioza nie jest wybredna, atakuje zarówno uprawy pszenicy jak i jęczmienia, żyta czy pszenżyta.

Rozpoznaj problem

Kłosy są atakowane w trakcie okresu wegetacji. Porażone chorobą kłosy bieleją charakterystycznie, a pierwsze objawy widoczne są w fazie dojrzałości mlecznej. Choroba powoduje zniekształcenie ziaren, a drobniejsze ziarniaki pokryte są delikatną grzybnią o różowym/łososiowym kolorze. Fuzarioza kłosów ma wpływ na jakość pozyskiwanego ziarna. Ziarniaki zaatakowane grzybem mają mniejszą siłę kiełkowania, a czasem nie posiadają jej już wcale. Infekcja powoduje spadek masy tysiąca ziaren.

Fuzarioza kłosów – co jest przyczyną

Wzmożenie występowania choroby występuje szczególnie przy słabym, jednostronnym płodozmianie. Również przy uprawie kukurydzy. Zainfekowany materiał siewny z niesprawdzonego źródła, błędy popełniane podczas siewu takie jak nieodpowiednia gęstość wysiewu sprzyjają rozwojowi choroby. Również niezagospodarowane resztki pożniwne przyczyniają się do rozwoju fuzariozy. Fuzarioza kłosów może przetrwać również na chwastach na których rozwija się nie dając charakterystycznych objawów znanych z występowania choroby w zbożach. W dogodnych warunkach grzyby z rodzaju Fusarium spp. atakują kłosy zbóż. Choroba ta jest często mylona ze zgorzelem podstawy źdźbła.

Najlepszymi warunkami do rozwoju fuzariozy kłosów jest wilgotność i temperatura powietrza która utrzymuje się na poziomie 12-24 stopni Celsjusza za dnia oraz temperatura około 12 stopni w nocy.

Ogranicz możliwości infekcji

Przeciwnik nie należy do łatwych, bo Fuzarioza kłosów, a raczej wywołujące je grzyby są trudne do zwalczenia. W profilaktyce i zwalczaniu choroby ważne jest kilka istotnych szczegółów. Przyśpieszanie rozkładu resztek pożniwnych, stosowanie materiału siewnego ze sprawdzonego źródła i zapraw nasiennych. To podstawowe kroki w zapobieganiu występowania fuzariozy kłosów. Nie bez znaczenie jest również wybieranie upraw o wyższej odporności na choroby. Ważnym elementem profilaktyki jest również rozszerzenie płodozmianu w prowadzonej produkcji, stosowanie poplonów ścierniskowych oraz rozsądna gospodarka nawozowa.

Dyskwalifikacja ziarna

Zakażone fuzariozą kłosów ziarniaki nie powinny być stosowane jako materiał siewny. Stosowanie materiału siewnego zakażonego grzybem skutkuje występowaniem na plantacji zgorzeli siewek.

Ochrona chemiczna

W bazie Instytutu Ochrony Roślin znajdziemy pokaźną listę fungicydów do zwalczania fuzariozy kłosów. Zarówno dla pszenicy jarej jak i ozimej oraz innych zbóż.

Gdy stwierdzimy pierwsze objawy choroby w pszenicy ozimej chronimy ją chemicznie od początku do końca kłoszenia. Podobnie sytuacja ma się w pszenicy jarej i pszenżycie. Jęczmień jary oscyluje w terminie początku kłoszenia do początki kwitnienia. W jęczmieniu ozimym dokonujemy zabiegu w chwili wystąpienia pierwszych objawów.

Fuzarioza kłosów może powodować nawet 60% strat w plonie. 

Zbyt gęsty siew w połączeniu z innymi czynnikami sprzyjają rozwojowi fuzariozy

Fuzarioza kłosów jest odpowiedzialna za powstawanie toksyn. Ich obecność w pożywieniu zwierząt i ludzi ma negatywny wpływ i jest bardzo niebezpieczna dla zdrowia i życia. 

Prawidłowe zagospodarowanie resztek pożniwnych ogranicza możliwość wystąpienia chorób na naszych plantacjach.